یادش بخیر بچه گی هامون....

یادش بخیر بچه که بودیم چه دنیای قشنگی داشتیم..... چقد با این برچسبها و عکسای رنگی روی شکلات ، پاستیل و آدامسها حال می کردیم .... با چه ذوق و حوصله ای می شستیم با این قیچی کوچولو تاشو هاااااا ، دور گیری می کردیم عکسای رو پاستیلمون رو ..... بعدش م می چسبوندیمشون دفتر مشق هامون و کلی کیف می کردیم که دفترمون خوشگل شده..... جداً یادش بخیر ..... 

امروز وقتی آخرین دونه پاستیل نوشابه ای م رو خوردم  انگار که یهو عکس رو جلدش توجهم رو جلب کرده باشه ، رفتم اون دوران ..... به یاد اون روزا نشستم با چه حس و حوصله ای عکس جلدش رو دور گیری کردم ؛ با همون قیچی تاشو کوچولوها..... 

 

تو راه برگشت به خونه و داخل سرویس هم خودم و خودم چقد آینه بازی کردیم با خورشید خانوم ..... درست مث همون موقع ها .....  

یادش بخیر ..... بچه گی هامو خیلی دوس داشتم .... خاطرات خیلی خوبی از اون دوران دارم..... هنوزم وقتی "واتو واتو "، "زبل خان" یا "بارباها " رو می بینم لذت می برم.....

اخبار تاریخ..... من در هفته ای که گذشت......

سلامـــــــــــــــــ سلامــــــــــــــــــــــــ 

آجی تون با کوله باری از حرف برگشــــــــــــــــت پیشتون.....عارضم به خدمت انورتون که از کدوماش بگم؟ خوبی و خنده ها یا جنگ و دعواها؟ کارا و بردگی آجی یا بی خوابی ها و چش باز خوابیدن های این مدت؟ 

هفته ای که گذشت یه دعوای خونین تو اداره داشتم که منجر به قطع کلی نت شد.... بس که شده بود به نام ما و به کام دیگران .....گفتم کلا جمعش کنید .... نمی خواد ..... خلاصه که همه کارهای نتی م رو بطور موقت واگذار کردم .... کلی اعصابمم خط خطی شد که فعلا اصلاْ دوس ندارم براتون تعریف کنم که بیخودی تکرار کدورتها بشه..... حیف که بحث کاره و نمیشه خیلی کارها رو انجام داد و بدشانسی هم تو دایره کاری من قرار داره این همکار مزخرف مون ٬ مجبورم باهاش حرف بزنم ولی واقعا یه جنس خراب و مارمولینگ به تمام معناست این بشر روداررررررررررررررر....... حالا خوبه نیروی زیر مجموعه منه و گر نه چه جانور بازی می خواست راه بندازه...... من واقعا اهل اذیت و مسخره بازی تو کار نیستم ، محیط کار رو فقط و فقط واسه کار می دونم و بس  و از این اخلاق های رایج تو ادارات رو نداشته و ندارم . امیدوارم که تا آخرش هم همینجوری باشم..... القصه .... که دیگه دسترسی م به نت خیلی کم شده و باید بتونم برنامه هام رو با شرایط موجود هماهنگ کنم ..... شما دوستای گلمم اگه یه مدت کمتر بهتون سر می زنم امیدوارم ازم دلخور نشین و به حساب بی معرفتی و .... نذارین. 

و آمااااااااااا در خصوص جشن آجی خانوم شیطون من..... کلی فعالیت سازنده نمودیم در راستای جشن عقد ایشون...... از اونجایی که مامان خانومی من  از سادات هستن ، هر سال روز عید غدیر از هسمایه ها و دوستان ، کلی واسه عید دیدنی و عیدی گرفتن و  تبرک .... میان خونه مون ... که صد البته وظیفه خطیر مهمون داری و بشور بساب و .... به عهده اینجانبات آبجی ها می باشد ، بعضی سالها که ماشالله اینخده مهمون میاد خودمون فرصت نمی کنیم بریم به دائی ها و سادات سر بزنیم و عیدی بگیریم که هیچ ..... فرصت صبحونه و ناهار و .... هم نداریم و همش آماده باشیم .... امسال رو یه جور برنامه چیدیم که صبح مختص مهمونای مامان باشه و ظهر و عصر جشن عقد..... شب قبل و صبحش هم که مشغول چیدن سفره عقد و خنچه و سفره آرایی و ... می بودیم...... حالا کی رفتیم واسه خرید لباس و .... بماند دیگه..... خلاصه که از هنر دست خودم یه سفره خوکشل واسه آبجی خانوم چیدم که همه خوششون اومده بود ..... البته طرح اولیه ش از خود آجی خانوم بود..... وسط جشن و .... باز هم جسته گریخته مهمون مامان داشتیم که با بقیه مهمونای جشن پذیرایی شدن و خدا رو شکر همه چی به خوبی پیش رفت . یکی از مهمونای مامان واسه عروس و دوماد چاووشی خوند و چون روز عید بود کلی حال داد به مجلس...... بعد جشن هم که آجی خانوم واسه پاگشا رفتن خونه مادرشوهرشون و اینجانبات موندیم و کوله باری از کار و جمع و جور کردن خونه..... آبجی قوچیکه که قبلاً جشنش بود و الان تهران می زیه هم با اجازه بزرگترهای مجلس و در راستای اینکه خونه خلوت شده و مامانی دلتنگ میشه به مدت دو روز اضافه تر از بقیه مهمونا موند پیشمون ..... دستش درد نکنه طفلی آجیم مثلا اومده بود مهمونی ، کلی کمک کرد..... آجی بزرگه هم که الان سرماخوردگی ش بهتر شده و فقط مونده حرص و جوش این طرح آمار گیری ...... اینخده استرس خورده بابت کار که شده مث..... از بعد جشن دو سه تا دیگه نیروی موقت از دختر دایی ها و عروس و.... مستقر کرده خونه مون  واسه کمک .... بنده هم که دیگه اجازه ندارم حتی به کارهای شخصی و اداری خودم برسم از دست این آجی خانوم ..... بلکم کمکش کنیم این طرح آمارگیری زودی جمع شه بره پی کارش که من یکی دیگه رسماً پکیدم ...... بهش میگم آجی رسماً ما رو به استثمار کشیدی ها..... آخرشم زیر یوغ  برده داری و بهره کشی ت می میرم ..... حتی نشد برم دانشگاه دنبال کارای مردکم ..... الانم تا نیومده گوشمو بپیچونه و ببره سر برگه های آمارگیری پاشم مث بچه های خوب برم به کارا برسم.....  

ببخشید اگه فرصت نشد شکلکهای مرتبط رو اعمال بفرماهم .... فعلاً این پست خشک و خالی رو ازم داشته باشید تا مجدد خدمت برسم... 

خیلی دلم واسه اینجا تنگ میشه همش هر اتفاقی می افته تو ذهنم یه پست ازش درمیارم ولی متاسفانه فعلاً فرصت آپ کردن و .... ندارم  

اما دوستتون دارم شدید..... 

فهلاً ..... به خدا می سپارمتون......

اینم از من ، این اواخر....

 سیلامـــــــــــــــــــــــ علیِِِِِــــــــــــــــــــــکم

عارضم به خدمت عزیزان که بالاخره تونستم یه فینقیلی وقت پیدا کنم بیام اینجا بنویسم . بعلــــــــــــــــــــــه خواهر که شما باشی و ایضاً برادران محترمی که بی صدا التفاتی به این گوشه وب دارند ، عرض کنم به خدمتتون که ، آقااااااااااااااااا ما از وقتی از مشهد اومدیم هااااااااااااااا همش گرفتنمون به کار..... چه خونه چه اداره..... از طرفی هم این همکارذلیل شده مون بودهااااااااااااااااااا گفتم هی مودم رو خاموش می کنه و .... دیگه بی خیالش شدم و کاری به کارش ندارم گفتم بذار هرکار دلش می خواد بکنه ، اصلاً به من چه ؟ همش شده به نام ما و به کام دیگرون..... و این شده که باز هم ، همون یه کوشولو وقتها رو هم نمی تونم بیام پیشتون. از اون ور هم که ؛ خونه که می رم حالم از هرچی سیستم میستمه بد میشه چه برسه برم بشینم پشتش و .... اینقدم که خسته می شم که اصلاً نمیشه. خلاصه که بر باعث و بانیش ..... دیگه اینکه شرمنده روی گل همه تونم ، ان شالله به همین زودی ها سرم خلوت تر میشه بازم به روال سابق می یام واز شرمندگی همه تون درمیام. بابت زیارت قبولی هاتون هم بگم که واقعاً شرمنده م کردین. بسی بسیار ذوقیدم از اظهار لطف هاتون ....

از اخبار روز هم بگم خدمتتون که در تدارک جشن عقد آبجی کوچیکه ایم ، البته یه جشن تقریباً خودمونی...... از اونور هم داداش قوچیکه کچلمون کرده که من زن می خوام یالااااااااااا.... شما چه آبجی هایی هستین!!!!! و .... کشته ت مون دیگه..... باور کنید شبیه این پسرچِش چرون ها  شدیم ما آبجی ها ، بس که تو دور و وَر و .... دنبال یه مورد مناسب داریم سرچ می زنیم. حالا دختر خوب و مناسب  بدو ما بدو..... حالا یه موقع که تو این فکرا نیستی دور و ور زیاد به نظر میاد هااااااااااااا برعکس وقتی میگردی دیگه پیدا نمیشه..... فعلاً که باتوجه به نزدیکی ایام عزاداریهای محرم و.... حواله بعد این ایام رو دادیم به داداش قوچیکه ، بلکم خدا خودش یه تیکه خوب تا اون موقع قسمتمون کرد. از اون ور هم آبجی بزرگه و جوجه هاش همزمان با این طرح آمار گیری به شدت سرما خورده و مریض احوال شدن و از اونجایی که این آبجی خانومی ما بدتر از اردی خانوم عشخ رشته است ، همش خودش رو درگیر این جور کارها می کنه و ما را به دردسر می افکنه.... حالا هم که خانوادگی افتادن ، اینجانبان و مامان وظیفه خطیر نگهداری از جوجه ها و ایضاً کمک در اجرای طرح مذکور رو داریم ، تا آبجی بتونه از پس کاری که به عهده گرفته بربیاد .... بهلــــــــــــــــــــــــه دیگه این شود که تا غروب خودمان تلاش و فعالیت سازنده داریم و غروب تا نیم شبان هم در راستای آبجی داری ، فرم های ایشون رو بازبینی می فرماهیم ..... اما جاتون خالی ، من نمی دونستم اینقد  باحاله ، اینخده حس فضوی آدم ارضاء میشه که بیا و ببین .... یه عالمه نتیجه گیری های اجتماعی و .... می فرماهیم از بحثهای شبانه جمعی در منزل ، اندر باب جامعه ای که در آن می زییمممم .... تازه کشفیدم یه عالمه پسر مجرد در سن ازدواج و ایضاً .... موجود است ، اونوخ هی میان این موجودات با اعتماد بنفس بالا، می کنن تو بوق که ؛ خانوما زیادن ، خانوما ..... خلاصه اگه واسه من یکی نون نداره لااقل کلی شفکت زدگی اجتماعی ، شکر به درگاه ایزد بابت داده هاش ، خنده ، بحث و نتیجه گیری و ....داره واسم..... عید غدیر هم در پیشه و کلی سادات باید عیدی بدن.... ، آیییییییییییییییی سادات بلاگستان  عیدی فراموشتون نشه که ما بد عادتیم از قِبَل مامان خانومی ، و خب عیده و همه مزه اش به دید و بازدیدها و عیدی گرفتن هاشه دیگه ....

پیشاپیش عید همگی تون مبارک

شاد باشید. 

شکرت خداجونم شکر.....

خدایا شکرت که وٌلی و امامت منو هم طلبید ..... ممنونتم امام رضا(ع) که خواستی بیام پابوست.... اونم همچین روزایی..... شهادت حضرت امام باقر(ع) جد بزرگوارت.... روز عرفه ٬ روز دعا ..... چقد سبک شدم ٬ چقد آرامش گرفتم.  

چقد قشنگ بود طلوع دوخورشید تو آسمون مشهد روز اول سفرمون.... وقتی رسیدیم حرم شمس الشموس  آفتاب هم داشت طلوع می کرد ..... وقتی جلو پنجره فولاد رسیدیم دیگه دلم تاب نیاورد ٬ اشک امونم نمی داد ٬ آخه یادمه دفعه آخری ٬ دلمو اونجا گره زده بودم تا وقتی برمی گردم خودش گره هاشو واکنه..... چقد دلم تنگش بود...... های های گریه کردم و بعد از اینکه کمی سبک شدم رفتم داخل حرم ٬ وقت دعای ندبه بود..... چشمم که به ضریحش افتاد بازم بی تاب شدم..... قربونت برم امام رضا (ع) تو سرت شلوغه ٬ زیر دستی هات فراوونن ٬ میشه یه نگاهی هم به زیر پات کنی؟..... زیارت امین الله  رو خوندم پیش رفتم..... وقتی دستم به ضریح رسید و مرقد مطهر رو دیدم ٬ انگار که داشت نگام می کرد.... روبروم نشسته بود ..... همونجور که توقع داشتم به همه حرفام گوش می داد..... وای که چه آرامشی بهم داد......الان که دارم می گم براتون بازم دلم هواییش شده ٬گریه م گرفته ٬ کاش بخواد به همین زودی ها بازم برم پیشش..... ازش خواستم تا آخر عمرم حداقل سالی یه بار بطلبتم برم خدمتش ٬ از خدا بخواد کمکم کنه تا همیشه از دوستداران و هواخواهانش باشم هم خودم و هم نسلم..... یه عالمه باهاش درد دل کردم حرف زدم .... این حرفا رو از راه دور هم بهش می زدم ولی اینکه بری اونجا و بهش بگی انگار زانو به زانوت نشسته و با مهربونی و دل بزرگش داره به حرفات گوش می ده و از خدا برات طلب خیر می کنه ٬ دلت بهش قرص میشه ..... امام رضا خیلی مهربونه..... اینقده از دور ضریح باصفاش رو تماشا کردم ٬ اینقده باهاش صحبت کردم ٬..... وقتی باهاش حرف می زنی حس می کنی که این نجواها یه طرفه نیست .... تو با زبون می گی و اون با دل جواب می ده..... همیناس که آرومت می کنه و دلت رو بی قرار همیشگی حرمش ..... 

همه دوستان و عزیزان رو به اسم دعا کردم امیدوارم قسمت شه شماها هم برین ..... ان شاالله خودش سوغاتی این سفر رو بذاره برآورده شدن خواسته ها و آرزوهاتون ..... اینجوری ازش خواستم. 

این سفر یه لطف دیگه هم داشت که باید سر فرصت براتون تعریف کنم .... دیدن دوست جونی مث ملیحه جون .... هرچی از خوبی و خانومی ش براتون بگم کم گفتم..... نجیب ٬ موقر ٬ متین یه پارچه خانوم مث ماه .....  

خلاصه که جای همگی تون خالی .....  عالی بود ٬ کلی سبک شدم.....

شکرت خداجونم ٬ شکر....

چقد دلم تنگشه .....

این روزا بازم خیلی دلم گرفته ، وقتی به موضوع فکر می کنم نگران میشم ،  بغض می گیرتم ، تأسف می خورم به حال خودم .... خیلی دلم می خواد با یکی درد دل کنم ، یکی که حرفامو بشنوه و یه کاری واسم بکنه.... خسته م ، خیلی زیاد ، خیلی وقته ...... اول گفتم برم پیش دخترخاله یه کم حرف بزنیم شاید دلم واشه بدون اینکه بخوام گله گی کنم.... بعدش اما گفتم نه ، ولش کن اونجام نمی رم.... بمونه یهویی برم پیش خودش ، با خودش درد دل کنم.... نمی دونم کاری واسم می کنه یا نه ، اما خب لااقل دلم به این خوشه که گوش میده به حرفام .... شاید اینجوری یه کوچولو سبک شدم ..... حس اینکه یکی هست که دوسم داره و حرفامو می شنوه ..... شاید اونم دوسم نداره؟ ..... اگه بازم هیچ کاری واسم نکنه چی؟ ..... تصورشم سخته ، همه امیدم نا امید میشه اونجوری.... اونوخ چجوری باید بِکِشونم خودمو؟ ..... نمی دونم ....  می دونیـــــــــــــن واسه خودشم دلم تنگ شده هاااااااااااااا ، تنگــــــــــــــ که چه عرض کنم دلم پـَــــــــــرمی زنه واسه دیدنش ، واسه استنشاق بوش ، واسه پیشش بودن .... می دونم حتی اگه هیچ کاری هم نکنه واسم حداقل گوش میده به درد دلام .... ینی گوش میده هاااااااااااااااا ..... اونجوری که وقتی حس می کنی یکی داره می شنوتت ، حداقل یه خورده آروم می گیری.... اما کاش یه کاری بکنه دیگه .... ینی میشه؟ راستی باید قبلش یه سَرَم پیش خواهرش برم . همسایه ایم  باهم . همیشه تا تقی به توقی خورده حرفامو پیشش بردم ... حالا هم می رم ..... حتماً می رم.

اینقده دلم پُره تا یه دقیقه خالی بین وقتام پیدا می کنم می شینم حرفامو جفت و جور می کنم باهم که همشو بگم بهش .... به شدت احساس می کنم دوس دارم سفره دلمو پهن کنم جلوش ، همچین بشینم مقابلش و کامل باهاش صحبت کنم چیزی نمونه ته دلم ، نمی دونم چرا می ترسم حرفام نصفه نیمه بمونه یا محلم نذاره ، خدا کنه یه کاری واسم بکنه ، اگه ناامیدم کنه دیگه چیزی ازم نمی مونه.... عین دیونه های سرخوش می شینم واسه خودم شیرین شیرین می بافم .... کاش من اینو بگم بعد اون این کارو بکنه و اینجوری بشه و ..... بعد یهو به خودم نهیب می زنم که ...خودتو امیدوار نکن اینجوری ، اگه کاری واست نکنه و مأیوس برگردی داغون میشی هااااااااااا ، خوش خیالی نکن ببینیم چی میشه ، ولی خیالاته دیگه چیکارشون کنم.... می دونم که از دستش برمیاد ، ولی زوری فایده ای نداره ....  

دعا کنید حالا جور شه برم ، حداقل شاید دلتنگی م به خودش کم شه چن صباح .... بقیه اشم .... بازم دعا کنید جفت و جور شه ..... نمی تونم بگم نشدم نشد. دعا کنید  برم و بشه ، حتی اگه شبیه معجزه یا داستانهای رمانتیک و تخیلی باشه . برم و بیام تو اولین پستهام بگم ؛ شد .... 

قرارمون واسه پس فرداست ، پنج شنبه.... 

اینجا ، پیش این عزیز

سیستم سکینه دایی قزی نای نای....

قبلاً هاااااا تو اداره و بخش مربوط به ما ، یه رادیو تو آبدارخونه داشتیم که هرچی منت این آبدارچی تنبل مون رو می کشیدیم که بابا محض رضای خدای پیچ این رادیو رو بپیچون بفهمیم کی اذان میشه..... به خرجش نمی رفت که نمی رفت. اخیراً رفتیم یه آمپی فایلر با دو تا باند گرفتیم تو سالن نصب کردیم تا هم موقع اذان بتونیم استفاده کنیم و هم بشه هرچن وقت یه بار در راستای کارهای فرهنگی و  تلطیف محیط کار و .... قرآن ، دعا ، آهنگ ملایم .... پخش کنیم . اینجانب هم بجهت جنبه بالا و اطمینان از درجه مثبتیت و .... شدم متصدی امر پخش.... 

قرار شد همکارا یه سری آهنگ مناسب بیارن تفکیک کنیم و بذاریم تو نوبت پخش. داشتم یه سری از همین آهنگا رو گلچین می کردم دیدم  بنده خدا این همکارمون ظاهراً فلشش رو همینجوری داده ، بدون تفکیک و کاملاً بی شیله پیله.... 

آهنگه می خوند : آی بری باخ بری باخ .... گلی گلی تومبانی ، سکینه دائی قزی نای نای .... گَل مَنَه ، گَل مَنَه ..... 

شیطون رجیم هی می گفت : آره خیلـــــــــــــــــی خوبه بذار پخش شــــــــــــــه .... فرشته می گفت : نــــــــــــه دخترررررررررررررر این کارو نکنی هاااااااااا.....  دفترچه اقساط ت رو به یاد بیار .....  

ولی عوض ش کلی خودم واسه خودم خندیدم تهنایی ....  

همین سیستم رو که امتحان می کردیم موقع نصب ، بازم از اون آهنگ خوشگلااااااااااا گذاشتن همکارمون کلی خندیده میگه آی جای حاج آقا ... (مدیر مون)  خالی الان از در بیاد تو .... میگه به به ، دو روز نبودم به باد دادین اداره رو رفت.... 

تازه باحال تَرِش اینکه از وقتی سیستم  مزبور نصب شده ، آبدارچی محترم هر روز دقیق و سر ساعت اذان رادیو رو روشن میکنه ، میشه اذان به افق خانوم .... اذان به افق آقای .... اینقده خوشمزه حسودیش میشه به سیستم  جدید که بیا و ببین.

بعله برون ....

به یاری خدا ، دیروز 4/8/1390 آبجی خانومی گل و شیطون من بعله برون شد ..... اولین برکت زمستون امسال هم دیروز اینجا می بارید. هرچقد که شیطنت کرده بود  آبجی خانومی ، واسش تلافی کردیم  و سر به سرش گذاشتیم.  

به امید خوشبختی و شادکامی این دو گل و همه جوونای عزیزمون ..... 

بزن اون دس قشنگه روووووووووووووووووو ..... کف ، سوت ، لی لی لی لی لی لی لی .... دس دس ....  

این یعنی توکل ....

بعضی موقع ها دلم می گیره ، حتی شاید بی علت.....

بعضی موقع ها شادم و شاکر....  

بعضی موقع ها دنبال ساختن و تغییر دادن همه اونچه به نظرم باید تغییر کنه ام...

بعضی موقع ها معترضم و دارم خفه میشم از وضعیت موجود ....  

بعضی موقع ها صبورم و کنار میام با ناملایمات زندگی م....

بعضی موقع ها منتظر یه تلنگر کوچیکم  که بشکنم ، حتی کوچیک و بی اهمیت .... 

بعضی موقع ها سرسختم و سخت کوش .... 

بعضی روزا سرشار از انرژی و امیدم .... 

وبعضی روزا حوصله هیچکس و هیچ چیز رو ندارم .... 

کم پیش میاد تأسف گذشته رو بخورم ، چون همیشه سعی می کنم جوری عمل کنم که بعدها جای سرزنش و تأسفی برای خودم نَمونه  و از اونجایی که بیش از هر کس دیگه ای خودم خودم رو سرزنش می کنم همیشه سعی م بر اینکه که خوب فک کنم ، زمان و هزینه کافی رو صرف کنم تا بعداً جای خالی اقدام صورت نگرفته رو نداشته باشم . البته همه اینا در حیطه توان و تجربه و ... در زمان مربوطه س ..... بیشترش هم که خب دیگه گذشته ها گذشته ....

.... اما زیاد پیش میاد که نگران آینده میشم .... چون در مواردی خاص هیچ کاری ازت برنمیاد و همونا برام نگران کننده اند. وقتی نمی تونم چیزی رو مدیریت کنم و از دست من خارجه ، حس خوبی بهش ندارم ..... البته تا حدودی فهمیدم مشکل از کجاست.... توکل مه که لنگ می زنه .... به زبون می گیم خدایا توکل برخودت ، به خودت سپردمش اما دلمون .... به زبون قبولش داریم اما در عمل .... 

دوستی بهم گفت :  

همیشه بگو خدایا تو از گذشته من اطلاع داری و اونو دیدی، آینده م رو هم می بینی و مطلعی ، از توانایی منم خبر داری . همیشه خوبی ها رو برام خواستی و بد برای بنده ت نمی خوای پس تو بهترین وکیل من می تونی باشی.... من به قوانین و چند و چون راهروهای دنیات آگاهی ندارم ، ولی تو داری ، خیر و خوبی منو هم می خوای پس تو وکیل من باش و ازم دفاع کن.... 

این یعنی توکل

مسابقه ....

صبح داشتم می اومدم اداره ، رادیو تاکسی رو موج رادیو جوان ، برنامه "جوان ایرانی سلام "رو پخش می کرد. ساعت 7 صبح رو که اعلان کرد ، بنا به سنت همیشگی شون آیت الکرسی پخش شد. خیلی حال و هوای این آیه رو دوست دارم . حس امنیت و ایمنی بهم می ده. اونم اول صبح و قبل از شروع از هرکار..... همینجور که داشتم با قرائت رادیو ، آیات رو زمزمه می کردم یاد مسابقه دایی بین بچه های فامیل تو دوران بچگی مون افتادم . اون سالها ، پنج شنبه شبها خونه دائی کوچیکه جمع می شدیم و بعد از مراسم قرآن خوانی و فاتحه ای که نثار اموات می شد مسابقه حفظ آیات و مخصوصاً آیت الکرسی بین بچه ها و کسانی که آیت الکرسی رو از حفظ نداشتند برگزار می شد. خداحفظش کنه ، دائی کوچیکه چه جوایز باحالی هم می داد. همیشه نقد نقد حساب می کرد. کلی هم خوردنی و خوراکی خوشمزه و اجازه شیطونی و شلوغ کاری در حد اعلا چاشنی جوایزمون بود . دائی بزرگه هم داور مسابقات بود .

یادش بخیر یه شب پسرا شیطونی کرده بودن. دیدیم همشون میان تند و تند میخونن و جایزه می گیرن . همه شونم تو یه جایگاه قرار می گرفتن و آیات رو می خوندن، در حالیکه ما همیشه حلقه می شستیم و هرکی همونجا که نشسته بود قرائت می کرد. تو نگو اون شب دائی بزرگه که داوری می کرد اتفاقاً جوری نشسته بوده که از محل جایگاه اکتشافی پسرا تابلو آیت الکرسی خونه به راحتی دیده می شد ..... پسرام می اومدن از رو می خوندن و می رفتن ....

یادش بخیر چقد خندیدیم اون شب ....

دندون خوردی؟!!؟

تازه از سر کار رسیده بودم خونه. قنجیشکهای آبجی خانوم هم خونه ما بودن . رفتم واسه خودم یه کمپوت گلابی باز کردم ، ریختم تو  ظرف اومدم نشستم به خوردن.... در حین اینکه مشغول بودم دیدم این قنجیشک کوچیکه آبجی هی می ره عقب میاد جلو ، یه نیگا به من میگنه یه نیگا به ظرفی که جلومه و دارم با اشتها می خورم .... هیچی نگفتم چون اگه می خواست بی تعارف میومد جلو و شریک می شد باهام..... 

همینجوری که چشای گردش گردتر شده بود برگشته بهم میگه  : خاله ، دندون می خوری؟  

و من :  

دیدم داره با چندش نیگا می کنه و عقب می کشه .... 

میگم : مامان این فنچول چی میگه ... 

مامانم ازش پرسیده میگه عزیزم چی گفتی ؟ چی میخوای؟ 

دوباره از همونجایی که وایساده ، عقب تر رفته و با چندش میگه مامان جون خاله دندون می خوره!!! 

یهو دوزاریم افتاد بچه چی میگه!!! کمپوته به دستم موند .... 

نیست کمپوته تازه بود و رنگش صورتی یواش ..... دیدین پیر مرد پیرزنا رو که می خوان دندونای متحرکشون رو جا بزنن انگاری قورتش می دن .... فقط من موندم چجور اینو به اون تعمیم داد . هم خندم گرفت ، هم چندشم ، هم می خواستم بگیرم گاز گازش کنم.....