این یعنی توکل ....

بعضی موقع ها دلم می گیره ، حتی شاید بی علت.....

بعضی موقع ها شادم و شاکر....  

بعضی موقع ها دنبال ساختن و تغییر دادن همه اونچه به نظرم باید تغییر کنه ام...

بعضی موقع ها معترضم و دارم خفه میشم از وضعیت موجود ....  

بعضی موقع ها صبورم و کنار میام با ناملایمات زندگی م....

بعضی موقع ها منتظر یه تلنگر کوچیکم  که بشکنم ، حتی کوچیک و بی اهمیت .... 

بعضی موقع ها سرسختم و سخت کوش .... 

بعضی روزا سرشار از انرژی و امیدم .... 

وبعضی روزا حوصله هیچکس و هیچ چیز رو ندارم .... 

کم پیش میاد تأسف گذشته رو بخورم ، چون همیشه سعی می کنم جوری عمل کنم که بعدها جای سرزنش و تأسفی برای خودم نَمونه  و از اونجایی که بیش از هر کس دیگه ای خودم خودم رو سرزنش می کنم همیشه سعی م بر اینکه که خوب فک کنم ، زمان و هزینه کافی رو صرف کنم تا بعداً جای خالی اقدام صورت نگرفته رو نداشته باشم . البته همه اینا در حیطه توان و تجربه و ... در زمان مربوطه س ..... بیشترش هم که خب دیگه گذشته ها گذشته ....

.... اما زیاد پیش میاد که نگران آینده میشم .... چون در مواردی خاص هیچ کاری ازت برنمیاد و همونا برام نگران کننده اند. وقتی نمی تونم چیزی رو مدیریت کنم و از دست من خارجه ، حس خوبی بهش ندارم ..... البته تا حدودی فهمیدم مشکل از کجاست.... توکل مه که لنگ می زنه .... به زبون می گیم خدایا توکل برخودت ، به خودت سپردمش اما دلمون .... به زبون قبولش داریم اما در عمل .... 

دوستی بهم گفت :  

همیشه بگو خدایا تو از گذشته من اطلاع داری و اونو دیدی، آینده م رو هم می بینی و مطلعی ، از توانایی منم خبر داری . همیشه خوبی ها رو برام خواستی و بد برای بنده ت نمی خوای پس تو بهترین وکیل من می تونی باشی.... من به قوانین و چند و چون راهروهای دنیات آگاهی ندارم ، ولی تو داری ، خیر و خوبی منو هم می خوای پس تو وکیل من باش و ازم دفاع کن.... 

این یعنی توکل