و اما شروعی دوباره ...

سلام دوستان می خوام بازم بنویسم ولی از بس ننوشتم نوشتنم نمیاد 

امروز روز دانشگاهی مه. دیروز و امروز پشــــــــــــــت سر همــــــــــــــ..... خسته کننده اس ولی خب چاره ای هم نیست. امروز سمینار دارم . دارم برنامه ریزی می کنم تو این وقتهای کمی که دارم اول سمینارامو ارائه بدم بعدش بچسبم به ترجمه ها و کارای کلاسی و ... آخر سرهم که خب جزوه و منابع دیگه اس. 

هنوز تکلیفم با خودم معلوم نیست سر ادامه اشتغال و کار بعد رفتنم سر خونه زندگیم. یه دلم می گه ادامه بده نمی تونی یه دلم میگه بیخیال شو بسته هرچی حمالی کردی و تو محیط کار اذیت شدی....فعلا تصمیم دارم آروم آروم کارامو بذارم زمین و فقط  مثلا اصلیه رو داشته باشم تا بعد ببینم چی میشه! 

خریدهای جهیزیه مخصوصا تو اصلی و درشت ها تقریبا رو به اتمامه و دو سه تیکه بیشتر نمونده. بقیه درحدی نیست که افزایش قیمت های خیلی وحشتناک و ترس آوری داشته باشه فوقش اینه که خرد خرد تهیه می کنمشون. هرچند تو اونا هم قطره قطره و ریز ریز زیاد میشه ولی خب در شرایط محدودیت منابع چاره ای جز اولویت بندی نیست. 

 همسرانه هامون هم اییییی شکر خدا مث بقیه آدما با فراز و فرود های معمولش پیش می ره . در تلاشم تا همسر خوبی باشم و درکم رو از زندگی مشترک بالا ببرم. شکر خدا همسری هم آدم خوبیه و تا بحال چندان مشکل حادی باهم نداشتیم که امیدوارم همیشه همینجوری باشه و صد البته هر روز بهتر از دیروز.... 

 اردیبهشت و خرداد فصل بازرسی اداره و امتحان شاگردامه و تراکم کاریم بالاست.از حالا فقط  دارم واسه رسیدن ماه مبارک ثانیه شماری می کنم که ان شالله با اومدنش کارای منم سبک شده و می تونم روال معمول و آروم کاری و زندگی رو داشته باشم ، فکرم  آزاد تر میشه و می تونم واسه کارای شخصی و درسی م برنامه ریزی و تمرکز بیشتری داشته باشم. 

تا اون موقع همین شرایط هف هل هشتی که خودم خودمو توش گرفتار کردم ادامه داره  البته خب خودم چاره ای هم بجز این نداشتم و جای سرزنشی  به جانب خودم نمی بینم فقط ان شالله زودی تموم شه و راحت شم. 

تا اون موقع .....