فردای من

سلام دوستان 

امروز سالروز وفات حضرت معصومه (س) هستش. صبح از لحظه ای که چشمم به گنبد طلایی و پرچم سیاهش افتاد یاد خیلی هاتون بودم مخصوصا توتی خانم .... 

 فردا امتحان سختی دارم دعا کنید از پسش بربیام هرچند آخر عاقبت نا معلومی داره ولی لااقلیش اینه که می گم خب توان علمیش رو داشتم واسه بقیه اش هم خدا کریمه . نمی تونم بگم واسش آمادگی دارم ولی خب به پای یه جوجه کارمند پرمشغله درب داغون فقیر تلاش خودمو کردم حالا هرقدرم میخواد کم باشه واسه من تخم شیش زرده بوده ...  

خوشم میاد از خودم که عینهو گربه ای که دستش به گوشت نمی رسه با خودم میگم عب نداره عوضش دفعه بعد اینکارو می کنم اون کارو می کنم ولی باز می دونم که همینی م که هستم و از همین تریبون مراتب زر مفت زنی خودم رو درخصوص جبران مافات اعلام می کنم. 

بچه ها یه فکرایی تو کله مه که یه جورایی خطرناکه واسه من در این اوضاع قشنگ ولی خب خسته م دیگه حس و حالش رو ندارم بی عدالتی رو ببینم و زورم نرسه عوضش کنم. راستش تو کله مه استعفامو بنویسم. به نظرتون درسته آیا؟

 با خودم میگم  وقتی ببرم کامل از اینجا شاید شرایط بهتری داشته باشم مجبور شم برم بگردم دنبال کار بهتر.... به درسم برسم به تفریح استراحت و روحیه م برسم ولی از طرفی هم میگم می برم از بیکاری و فشار اقتصادی ... بدتر روحیه م به هم می ریزه.... نمی دونم چیکار کنم خیلی وقته این فکر تو کله م داره می چرخه ولی بهش اجازه قد علم کردن نمی دم ینی جراتش رو ندارم . اگه باهام همفکری کنید ممنون میشم هر سوالی هم بود بپرسید مفصل میگم دلایلمو ولی خب اصراری هم ندارم فقط دنبال یه راهکار مناسبم.... 

 لطفا کمک... فقط خواهشا نگید از سر سیری دله و .... از بیرون خبر نداری و .... جای ما بودی چی ؟ چون خبر دارم میگم. اصلا حس می کنم دارم مرد میشم. درسته به جبر اینجام .... منافعی هم برام داره ولی خب خسته کننده س برام . یه جورایی با اومدن مدیر جدید و عوض نشدن وضعیت قبلی دیگه امیدی بهش ندارم دقیقا خر همون خره فقط پالون عوض شده .... شرایط و برخی موارد مرتبط با خصیصه های اخلاقی مدیر قبلی و آرامش بعد رفتن ایشون خیلی خیلی عالی شده ولی مسائلی مثل وضع معیشت پرسنل و ... همون همونه و بوی بهبود ز اوضاع جهان نمیاد .... نمی دونم واقعا چمه .... شما دوستای خوب کمکم کنید نظراتون برام مهم و دلگرم کننده س لطفا تنهام نذارین.