بازگشت

سلام دوستان 

به یاری خدا دیروز برگشتیم ایران .... اینقده دلم برای همگی تون تنگ شده بود که نگو ..... اگه خدا قبول کنه یکی یکی با شکل و شمایل وبلاگهاتون به یادم آوردمتون و مخصوص دعاتون کردم ..... دوستایی مث بازیگوش ٬ بهار ٬ زهره ٬ توتی ٬‌ ستاره ، نیلو ، راضیه جون و .... که امیدوارم هرچی از خدا می خوان و به خیر و صلاح شونه بگیرن چون اصلاْ از ذهنم نمی رفتن ....  

فقط بگم هرکی می تونه حتی اگه شده قرض بگیره و این سفر رو بره ارزشمنده..... اینقد که صیقلت می ده ٬ لذت می بری از عاشقی باهاشون نه بگم مختص یه قشر مذهبی باشه نه..... هر کسی در هر سن و سال و کسوتی لذت می بره و بهره مند میشه از حضورشون..... اینقدر زیبا که باورتون نمیشه منی که دلم به رفتن راضی نبود و حتی پولش رو هم نداشتم انقد برام آرامش بخش و پرسکون بود که اصلا دلم نمی اومد برگردم بیام هتل.... دوس داشتم شب و روز بمونم پیششون.... لحظه ای که گفتن لحظه خداحافظیه و باید برگردیم ایران باوجودی که تمام تعلقاتم مربوط به این قطعه دوست داشتنی دنیاست مال ایران عزیزمه ٬ اصلا دلم نمی خواست برگردم .... خلاصه ش که دلم نمی خواست برگردم به زندگی این دنیا .... اونجا یه دنیای پر آرامش و دل قرصی هستش.... جایی که هیچ نگرانی نداری .... جایی که دلت آروم میشه .... دلت آروم میشه و روحت صیقل پیدا می کنه ..... با دلت حرف می زنی و با دلت هم جواب می گیری ..... واقعا نمی تونم وصفش کنم فقط بگم بچه ها حتما و تا جوونین برین که خاص الخاص این سنه.....  

انگاری تو خواب رفتیم و برگشتیم زود تموم شد خیلی زود.....  امیدوارم خدا خودش هر چی مصلحته عنایتمون کنه ؛ وظیفه ما خواستن بود و بس .....  

* دوستای گلم که لینک شون رو تو این قالب تحمیلی بلاگ اسکای ندارم  ؛ نمی دونم چجوری باید بهشون سر بزنم..... دلم براتون یه ذره شده لااقل شما بیایید آدرس وبلاگاتون رو برام بذارید  بی گودری خیلی سخته به خدا..... هر چی باهاش ور می رم افاقه نمی کنه  ، کمک.......