جفت و جور کاریهای آن تایم.....

دیروز و پریروز بارندگی رو که داشتید.... برف و بارون شدید که اونم تو ارتفاعات بیشتر از مقدار معمولش بود.  فک کن ! یک عدد دانشجوی خسته و خیس به دنبال این اساتید محترم می دویدم تا امضای تأیید یکی از مقاله های حاصل پایان نامه م رو بگیرم.....  

بچه هایی که این مقطع رو گذروندند می دونن چندان نیازی به این مخسره بازیها ( همون مسخره بازیها ) نیست. اونوقت این رئیس محترم دانشکده ما که خودشون سردبیر مجله پژوهشی هم تشریف دارن، از آنجایی که سنی هم ازشون گذشته و پدر علم.... در ایران خوانده میشن ، ویرشون گرفته که به این مقاله های دانشجویی گیرهای شابدلعظیمی بِدن. ما که گذاشتیمش به حساب اینکه سنی ازشون گذشته و بچه گانه برخورد می کنن!!! نمی دونم متوجه منظورم هستین یا نه ؟ شاید دیده باشین بعضی ها وقتی پا به سن می ذارن خیلی رفتارهاشون عجیب میشه. بزرگن ولی بچه گانه.... نمی دونم چی بگم . این دکتر ما هم از اون دسته هستن. یعنی الان تقریباً 5 ماهه من ( و ایضاً بقیه همکلاسی ها که دفاع کردیم ) حسرت به دلم مونده لااقل اگه ایراد میگیره یه ایراد منطقی و علمی به کارم بگیره.... هر دفعه که از دانشگاه زنگ می زنن می رم می بینم ، به به.... دوباره یه نقطه رو خط زده که حذف بشه و جالب هم اینجاست که دفعه قبل ترش خودشون افاضه فیض فرمودن که اینجا یه نقطه اضافه شود ..... و حالا خودشون به همون نقطه همایونی گیر دادن که حذف شود. خلاصه اینکه 5 ماهه جاتون خالی با دُکی جون داریم نقطه بازی می کنیم ولی خدا وکیلی ش دیگه اعصابم خط خطی شده هااااا .... شیطا ن رجیم می فرماهند برم قید این نمره مقاله پایان نامه رو بزنم بگم اصلاً نمی خوااااااااااااام ها.... اَخمَخ..... .خدا به داد مرحله داوری و .... برسه!!!  

تو اون بارندگی شدید دیروز من که موفق شده بودم بالاخره این اساتید گرام رو تو یه هفته و روزهای نزدیک به هم ، تهران گیر بیارمشون از شرق به غرب و از شمال به جنوب تشریف فرما شده و امضاهای ناقابلی رو جمع می کردم تا بلکه قبل از تعطیلی ها کارام راه بیفته و فرصت معین شده  از دست نره!!! خیر سرم دو سه ماه جلوتر کارامو انجام داده بودم که قبل از دفاعم مقاله ها آماده باشه ... غافل از اینکه این.....

بگذریم از خستگی ، که شب وقتی رفتم خونه آبجی خانومی دقیقاً شهید شدم و اصلاً حوصله مهمون بازی رم نداشتم. صاف رفتم تو رختخواب و تا صبح  تجدید قوا فرمودم . کفشهای پولادین رو هم دادم واکس زدن تا برای روز بعد آماده شه !!!

از اونجایی که من شاغل می باشیَم مجبور بودم مث فرفره همه کارای شخصی تلنبار شده این مدت رو هم انجام بدم تا نیازی به مرخصی مجدد و ... برای انجامشون نداشته باشم. یعنی دیدن داشتم دیروزااااااااااا....

در پی انجام امور مختلفه مرتبط با تهرانمان ، سری هم به بازار رایانه زده و دلی از عزا درآوردیمان.... تا بالاخره پس از مدتها تمنای دِل ، بتوانیم لپ تاپ درخواستی را هم بخریم... جاتون خالی خسته خسته تو این پاساژ می چرخیدم ، لیست قیمتها و مشخصات فنی رو می گرفتم و با هم مقایسه می کردم تا متناسب با اونی که در نظر داشتم و مورد نیازم بود بتونم خرید کنم. مَدیونید اگه فک کنید فقط مشغول خرید لپ تاپ بودم و تنها فکرو مشغله م انتخاب نوع جنس مورد نیازم بود و مجبور نبودم مُدام برای کارای دیگه م پیگیری تلفنی و ... داشته باشم... حالا خدا رو شکر از مدتها پیش کلی بررسی کرده بودم و حدوداً می دونستم تو چه محدوده مدل و مشخصات فنی باید بگردم. ولی چه خوب که قیمتها حدود 300 تومان از یک ماه پیش که فرصت نکردم خرید کنم پایین تر اومده بود و از این بابت یکی به نفع جیب همایونی نخ نما شده م بودش. و بالاخره خریدمشششششششششششششش.....  

امیدوارم همونی باشه که لازمش دارم . چرخش واسم بچرخه  و یار غارم بشه.

خیلی وقت بود که لازم داشتم ولی وقت نمیشد برم سراغش یام اینکه موارد با اولویت بالاتر پیش می اومد واسم . خلاصه اینکه  دیروز فقط در حال بدو بدو بودم و وقتی رسیدم خونه حتی یادم نبود که ناهار نخوردم چه برسه به شام... تا رسیدم خونه از شدت خستگی راه و دوندگی های این دو روز گذشته  بیهوش شدم  تا صبح که به سلامتی خواب موندممممممممم و دیر رسیدم سرکار....

ادامه برنامه در پستهای بعدی ........

تا بعد

خوشدون باشِد ....