کودکی در جوانی بر جوانان خیلی هم خب ست

از اونجایی که پوست بنده بسی بسیار مزخرف بوده و حساس تشریف دارن و هر کرم و ... باهاشون نمی سازه و بیشتر با مواد طبیعی سازگاری می فرماهه داخل کیفم یه مقدار روغن زیتون دارم که اغلب اوقات به جای کرم مرطوب کننده استفاده می کنم که الحق و والانصاف هم خیلی خوب جواب می ده . 

چندی پیش در شیشه روغن زیتون داخل کیفم ترک خورده بود و همش نشتی می داد و از اونجایی که شیشه مناسب و جمع و جوری واسه کیف دستی بود دوس نداشتم عوضش کنم و همش دنبال یه درپوش مناسب براش بودم.  

این شد که وختی داشتم پنی سیلین جات مامان رو تزریق می فرمودم یهویی یاد خاطرات کودکی در من زنده شد و گفتم به به این درپوش پنی سلین اندازه ش میشه اگرم نشه به سیستم حمید - دوست بچه گی هامون در زمان بمباران های جنگ که رفته بودیم یکی از روستای همدان - عمل می کنم و به هدف می رسم.... و این شد که ما کفشهای آهنین به پا کردیم و شروع به جستجوی نفت این طلای سیاه .... 

آقا من رفته بودم اکتشاف می کردم و بعد هم استخراج ؛ ساده تر بود دسترسی به نفت ؛ که البت در تخصص شریف مون هم هست و بیابونهای اطراف مون هم که بسی پر نفت .... 

خلاصه که در انتها مجبور شدیم به یه ته استکان گازوئیل که از نگهبان اداره با التماس و گردن کج کردن دریافت فرموده بودیم اکتفا کرده و این اثر هنری دوران کودکی رو خلق کنیم که امروزه و در عنفوان جوانی بسی بسیار کاربرد حیاتی پیدا کرده واسمون .... 

و این شد نتیجه کار که ملاحظه می فرمایید 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

دٍ رٍ دٍ د ا ن  

 قبول دارم که  محصول گازوئیلی ش یه کم کج کوله تره و مث نفت هم بو می ده و شاید اصلاً قابل استفاده نباشه واسم ولی یه عالمه خاطرات قشنگ قشنگ رو در من زنده کرد مخصوصا اون دوران قبل مدرسه و بمبارانها با تجربیات جدید و شوق انگیزش ..... 

 * راستی دوستان دقت کردین بالاخره گودرم درست شد و تونستم لینک های جدید دوستانم رو بهش اضافه کنم .... هرچند ظاهرا کلاٌ قراره گودر جمع شه و زین پس در محضر شریف فیدلی صاب تشریف خواهیم بود ولی خب باز ارزشش رو داشت و من از همین تریبون از دوست خوبم که در این خصوص راهنمایی فرموده و ما را از غم شلختگی گودری نجات دادن بسی بسیار تشکر می نماهم ....