اگه شوهرم می شدی ....

دیروز زنگ زدم همون اداره بووووووووووووق واسه پیگیری کارامون ؛ از اونجایی که مسئول پرونده اداره ما جدیداْ عوض شده  و تغییراتش چن دست گشته و با توجه به فضولی های همکار خان مون که تو پست قبل براتون گفتم ، این بنده خدا مسئول جدیده منو نشناخت. تا گفتم  پرونده ..... یهویی قاط زد و شروع کرد به داد بیداد که ای بابا شما چن تا نماینده دارین آخه یعنی چی؟ و .... گفتم آقای ... فقط بنده نماینده این اداره ام اگه موردی بوده بفرمایید تا من همینجا تکلیفشو معلوم کنم!! گفت یه آقایی که هی زنگ می زنه ( همون همکار خان رو می گفت ) شما که الان زنگ زدی و یه خانومی که هفته پیش زنگ زده بود.... تا گفت یه خانوم دوزاریم افتاد که گیج می زنه یا هم که سرش شلوغ و فکریه ، چون من تنها خانوم اداره همایونی مون هستم که بطور ثابت مشغوله ...... گفتم آقای ... اون خانوم که خود من بودم!!! یه لحظه بین مکث و شوک گفت شما که آقایی!! بعد انگار که دقیق تر شه  شروع کرد به شدت تمام عذر خواهی کردن که ببخشید ، من معذرت می خوام ازتون ، حواسم نبود و .... اولش کلی حرصم دراومد که صدای منو با یه آقا اشتباه گرفتن ولی بعدش که داشتم به جنبه طنز موضوع فک می کردم  با خودم گفتم چقد باحال میشد اگه این آقا مجرد بود و با این سوتی که داد بین مون هم ، ازدواجی رخ می داد. اون وقت چقد فاز میداد هی وقتی باهاش دعوات میشه بکوبی تو سرش که : خب تو جوونی هات هم  گیج بودی صدای یه خانوم رو  از یه آقا تشخیص نمی دادی