یکهو سفر همایونی ....

جونم براتون بگه اون سفری که از ماه مبارک صحبتش بود با هزار حمد و قل هوالله داره جور میشه انگار .... بس که این خانواده ما دقه نودی و یهویی هستن من یکی موندم چی بگم بهشون..... حالا خدا رو شکر اداره ما از اون بد مرخصی ها نیستن .... هرچند امروز منت یه عالمه همکار رو کشیدم واسه جایگزینی و راست و ریس کردن کارام واسه هفته ای که نیستم و از هفته پیش مرخصی اصلیه رو با هزار تا توضیحِ احتمال داره بشه یا نشه و... هماهنگ کرده بودم .... 

اگه خدا بخواد می ریم دیار مامان خانوم پیش دایی اینا بعدشم که واسه خودمون می چرخیم همون ورا و بر می گردیم..... هرکاری کردم نتونستم جلب اعتماد واسه رانندگی تمام وقت بکنم. این شد که آقای داماد کوچیکه شدن راننده اصلی و ما یحتمل شوفر..... 

در راستای تمرین ماشین داری امروز رفتم تعویض روغنی و کارای ماشین رو دادم انجام بدن.... بعدشم رفتم باتری سازی واسه رفع عیب بوق ماشین ... البته نزدیک خونه مون بودن هر دو و با همراهی و معرفی پسردایی و خانومش رفتیم ..... 

 یه جوریم میشد تو تعویض روغنی حسی مث قلقلک.....خودمو زده بودم به اون راه که مثلا خیلی هم عادی مه ، داشتم مطالعه می فرمودم داخل ماشین.... 

آبجی خانوم بزرگه هم که خودشم همسفرمونه این وسط داداش اینا رو پاگشا دعوت  کرده بود امشب ، که خلاصه ما هم تشریف داشتیم و این شد که اینجانب الان دوش گرفتم ساکامو بستم و در خدمت شما هستم واسه خداحافظی تا ان شالله برگردم و تعریف کنم واسه تون . امیدوارم که سفر خوبی بشه ..... خیلی عکسی اونم از نوع لحظه به لحظه ای و خاص الخاص  واسه وبلاگ نیستم ولی اگه حسش بود حتماً عکس هم می گیرم واسه اینجا . 

به امید دیدار دوستان عزیز و و بازگشت با انرژی بالا ....