جوانی در انتهای راه ....

دارم برمی گردم خونه ، سر ظهره و هوا حسابی گرممممم. منتظر تاکسی هستم . یه خانوم تقریباً مسنّ هم ایستاده کنارم. بالاخره یه تاکسی گیر میارم و سوار میشم. 

راننده یه آقای مسنّه. یه قدری که حرکت میکنه برمی گرده تو آینه بهم نگاه میکنه و میگه : اون خانوم رو دیدین که کنارتون ایستاده بود ؟ همسایه مه .... منتظر بود برم التماسش کنم بیاد سوار شه ، منم که تا بحال به برادرمم التماس نکردم . خب ماشیییییییییییینه..... هرکی دوس داشت میاد سوار میشه هرکی هم دوس نداشت نه.... 

یادم افتاد به چهره مظلوم اون خانوم مسنّ ، با خودم گفتم لابد رودرواسی داشته با همسایه اش گفته یه وَخ رو ملاحظه همسایگی کرایه نمی گیره و .... اما راننده انگار خیلی شاکی شده بود از دست همسایه ش. یه جورایی انگار سوخته بود .... حسابی داشت جلّز و ولّز می کرد. انگاری دنبال راهی بود که حرص ش رو خالی کنه.

اهمیت ندادم با خودم گفتم حالا خب سوار نشده باشه .....  

یه کم دیگه که جلوتر رفتیم  دوباره میگه : ببخشید خانوم شما کسی رو سراغ ندارید که مایل باشه ..... شه. از تو آینه نگام میفته بهش ، گوّله آتیشه....  

خودمو به نشنیدن می زنم ، میگه : نمی شناسین کسی رو که .... 

ایندفعه دیگه با لحن عصبانی ای می گم :نخیررررررررررر آقااااااااااااااااااااا 

حالا دیگه دوزاریم افتاده بود که اون طفلی چرا سوار نشده. احتمالاً سر ظهری و تو اون گرمای هوا ، دیگه حوصله مزاحمت این بنده خدا رو نداشته . ولی جاتون خالی پیر مرده عینهو این جوانای بی کلّه ای که "نه" می شنون ، کلی احساس می کنن غرورشون لگد مال شده و دنبال یه راهی اند که سریع بِرن با یکی دیگه ازدواج کنن تا به طرف یه دهن کجی کرده باشن ، رفتار می کرد.  

. 

. 

. 

. 

جوون بمونید